Plastiğin gelişim tarihi

1845 yılında İsviçre'nin kuzeybatısındaki Basel'de yaşayan bir kimyager olan Sainberg, evinde bir deney yaparken tesadüfen masanın üzerindeki konsantre nitrik asit ve konsantre nitrik asitle karşılaştı. Masanın üzerindeki karışık asidi silmek için aceleyle karısının kumaş önlüğünü aldı. Yaygaradan sonra önlüğü kuruması için sobanın yanına astı. Beklenmedik bir şekilde, önlük alevler içinde kaldı ve bir anda küle döndü. Cybertron bu "büyük keşif" ile laboratuvara geri döndü ve "kazaları" tekrarladı. Birçok deneyden sonra, Cybertron nihayet nedenini buldu: orijinal kumaş önlüğün ana bileşeni selülozdu. Daha sonra yaygın olarak kullanılan nitroselüloz olan nitroselüloz gresi oluşturmak için konsantre nitrik asit ve konsantre karışım ile temas etti. Senber, nitroselülozun plastisitesini buldu ve ondan yapılan şeyler geçirimsizdi. Güzel pirinç kaseleri, bardaklar, şişeler ve çaydanlıklar yapmak için büyük bir ilgiyle kullandı. Başyapıtlarını takdir etti ve bir bilim adamı olan arkadaşı Faraday'a beklenmedik hasat hakkında bir mektup yazdı. Ne yazık ki, Faraday bir fotoğrafçı ortaya çıkana kadar umursamadı. Fotoğrafçı Alexander Parks'ın birçok hobisi var ve fotoğrafçılık da bunlardan biri. 19. yüzyılda insanlar bugünkü gibi hazır fotoğraf filmleri ve kimyasalları satın alamıyorlardı. Sık sık ihtiyaç duyduklarını yapmak zorunda kaldılar. Bu yüzden her fotoğrafçı aynı zamanda bir kimyager olmalıdır.

Fotoğrafçılıkta kullanılan malzemelerden biri de bir tür "nitroselüloz" çözeltisi olan "collodion" yani alkol ve eter içindeki nitrat selüloz çözeltisidir. O zamanlar, bugünün fotoğraf filmine benzer bir eşdeğer yapmak için ışığa duyarlı kimyasalları cama yapıştırmak için kullanılıyordu.

1850'lerde parklar, kolodion ile başa çıkmanın farklı yollarını aradı. Bir gün, kolodion ile karıştırmaya çalıştı. Şaşırtıcı bir şekilde, karışım esnek bir sert malzeme üretti. Parks, erken plastik olan maddeye "paxsin" adını verdi. Parklar her türlü eşyayı yapmak için "paxsin" kullandı: taraklar, kalemler, düğmeler ve mücevher baskı aksesuarları. Ancak, Parks iş bilincine sahip değildi ve iş macerasında para kaybetti. 20. yüzyılda insanlar plastiğin yeni kullanımları için kazmaya başladılar. Hemen hemen tüm ev eşyaları bir tür plastikten yapılabilir. Parkların başarılarını geliştirmeye ve onlardan kar elde etmeye devam edin, bu da diğer mucitlere bırakılmıştır. New York'lu bir matbaacı olan John Wesley Hayat, 1868'de bir bilardo şirketi fildişi kıtlığından şikayet ettiğinde bu fırsatı gördü. Hyatt üretim sürecini geliştirdi ve "paxsin" e yeni bir isim verdi - "Selüloit". Bilardo üreticilerinden hazır bir pazar aldı ve kısa sürede plastikten her türlü ürünü yaptı. İlk plastiklerin alev alması kolaydı ve bu da onlardan yapılan ürün yelpazesini sınırladı. Yüksek sıcaklıklara başarılı bir şekilde dayanabilen plastik "bakalit" tir. Leo Baekeland patenti 1909'da aldı.

1909'da Amerika Birleşik Devletleri'ndeki Baekeland fenolik plastikleri sentezlemeye başladı. 1930'lu yıllarda naylon tekrar ortaya çıktı. "Kömür, hava ve sudan sentezlenen, örümcek ipeğinden daha ince, çelikten daha sert ve ipekten daha iyi bir lif" olarak bilinir. Görünümleri, çeşitli plastiklerin icadı ve üretimi için temel attı. İkinci Dünya Savaşı'nda petrokimya endüstrisinin gelişmesi nedeniyle, plastiğin hammaddesi olarak petrolün kömürün yerini aldı ve plastik imalat endüstrisi de hızla gelişti.

Plastik çok hafif bir maddedir. Çok düşük bir sıcaklıkta ısıtmak, onu yumuşak hale getirebilir ve isteğe bağlı olarak çeşitli şekillerde şeyler yapabilir. Plastik ürünler parlak renklere, hafifliğe, düşme korkusuna, ekonomiye ve dayanıklılığa sahiptir. Ortaya çıkışı sadece insanların yaşamına birçok kolaylık getirmekle kalmaz, aynı zamanda endüstrinin gelişimini de büyük ölçüde teşvik eder.

Bununla birlikte, plastiğin icadı 100 yıldan daha eskidir. İnsanlar o dönemde doğdukları için çok mutluydularsa, hayat dolu olan ve insan yaşam ortamı için büyük bir tehdit oluşturan bu şeylerle başa çıkmak için büyük acılar çekmek zorunda kalırlar.

Plastik, petrol veya kömürden elde edilen kimyasal bir petrol ürünüdür. Bir kez üretildikten sonra doğal olarak bozunması zordur. Plastik, 200 yıl boyunca yeraltında çürümez ve bozulmaz. Toprağın geçirgenliğini yok edecek, toprağı sertleştirecek ve bitkilerin büyümesini etkileyecek çok sayıda plastik atık yeraltına gömülecektir. Çiftlik hayvanları yemle karıştırılmış veya yanlışlıkla vahşi doğada bırakılan plastikleri yerse, sindirim sistemi tıkanıklığı nedeniyle de ölürler.

Şu anda, Çin'de yıllık plastik üretimi 3 milyon ton ve tüketim 6 milyon tonun üzerinde. Tüm plastiklerin yıllık üretimi 100 milyon tondur. Yıllık plastik atığın %15'i hesaplandığında yıllık plastik atık 15 milyon tondur. Çin'in yıllık plastik atığı 1 milyon tonun üzerindedir ve çöplerdeki atık plastiklerin oranı %40'tır. Bu kadar çok sayıda atık plastik, çöp olarak yeraltına gömülüyor ve bu da şüphesiz zaten eksik olan ekilebilir araziye daha fazla baskı getiriyor.

Plastik sadece insanların hayatına kolaylık getirmekle kalmaz, aynı zamanda çevreye gelecekteki sıkıntıları da getirir. İnsanlar plastiğin çevreye getirdiği felakete "beyaz kirlilik" diyor. Şu anda, birçok ülke atık plastiklerle başa çıkmak için yakma (termal enerji rejenerasyonu) veya yeniden işleme (ürün rejenerasyonu) benimsemektedir. Bu iki yöntem, atık plastiklerin geri dönüştürülmesini sağlar ve kaynakları koruma amacına ulaşır. Bununla birlikte, atık plastikler insan vücuduna zararlı gazlar üreteceği ve yakma veya yeniden işleme sırasında çevreyi kirleteceği için, atık plastiklerin arıtılmasının çevre korumada hala bir baş ağrısı olduğu söylenebilir.

Danıştay Genel Müdürlüğü, tüm süpermarketlerin, alışveriş merkezlerinin, pazar fuarlarının ve diğer emtia perakende satış yerlerinin plastik alışveriş poşetlerinin ücretli kullanım sistemini uygulamasını ve plastik alışveriş poşetlerini ücretsiz olarak sağlamamasını gerektiren plastik alışveriş poşetlerinin üretim ve satışının kısıtlanmasına ilişkin bir bildiri yayınladı. Buna ek olarak, yolcu trenleri, yolcu gemileri, yolcu arabaları, uçaklar, istasyonlar, havaalanları ve doğal noktaların yolculara ve turistlere ultra ince plastik alışveriş poşetleri (ambalaj poşetleri) sağlamasına izin verilmemektedir. Plastik alışveriş poşetleri net bir şekilde fiyatlandırılmalı ve ayrı olarak toplanmalıdır. Bildirim, emtia perakende satış yerlerinin, emtiaların toplam fiyatına dahil olan plastik alışveriş poşetlerini ücretsiz olarak sağlamayacağını veya tahsil etmeyeceğini şart koşuyor. Aynı zamanda, ilgili departmanlar, emtia perakende satış yerlerinde plastik alışveriş poşetlerinin ücretli kullanımı için özel yönetim önlemleri formüle edecek ve kademeli olarak plastik alışveriş poşetlerinin ücretli kullanımı için bir pazar ortamı oluşturacaktır.

Bildiri, bez torbaların ve sebze sepetlerinin tekrar taşınmasını, dayanıklı alışveriş torbalarının yeniden kullanılmasını ve plastik torba kullanımının azaltılmasını savunuyor. Aynı zamanda işletmeler, emtia paketlemeyi de basitleştirmeli ve daha yeşil ve çevre dostu ambalaj poşetleri seçmelidir. Bildiri ayrıca işletmeleri ve sosyal güçleri, kitleler için bez çantalar gibi yeniden kullanılabilir alışveriş çantaları sağlamaya teşvik ediyor. Ülke genelinde ultra ince plastik poşetlerin üretimi ve satışı yasaktır. 1 Haziran 2008'den itibaren, atık plastik kirliliğini azaltmak için bir vergi politikası oluşturulacaktır. Kalınlığı 0,025 mm'den az olan plastik alışveriş poşetlerinin (ultra ince plastik alışveriş poşetleri) üretimi, satışı ve kullanımı da ülke genelinde yasaklanacak. Ülke genelindeki büyük alışveriş merkezleri, plastik poşetlerin ücretli kullanımını uygulayacak ve plastik poşetlerin çoğalmasını durdurmak için müşterilerin plastik poşetler için ödeme yapması gerekecek.